Fases in het leven

 

​

Het is goed om ons er van bewust te zijn dat we in ons leven op veel verschillende terreinen bepaalde fases doorlopen, zowel korte als langlopende.

Onze groei naar volwassenheid is het makkelijkst benoembare voorbeeld.  We worden heel kwetsbaar en afhankelijk geboren.  Naarmate we groeien nemen onze vaardigheden toe en verandert onze positie, we worden in stapjes zelfstandiger.  Elk van die stapjes zijn kleine fases.  Telkens komen er nieuwe uitdagingen op ons pad maar ronden we ook bepaalde leerperiodes af.

Er zijn in het leven ook grotere stadia te zien.  We wonen aanvankelijk bij onze ouders maar op een gegeven moment verandert dat op één of andere manier.  We zetten een duidelijke stap naar een nieuwe situatie.  Evenzo bij een huwelijk, beginnen werken, een woonst verwerven, kinderen krijgen,… 

​

Het mooie aan het zien van fases

​

Er zijn een paar mooie kanten aan het bewust zien van fases.  We leren er uit dat geen enkel stadium voor altijd blijft duren.  Wie moeite heeft met ouder worden zal dat jammer vinden, maar wie een moeilijke tijd doormaakt vindt juist hoop in de gedachte dat fases tijdelijke processen zijn.

Denken in termen van fases helpt ons relativeren én waarderen.  Elke tijd kent zowel moeilijkheden als waardevolle en mooie momenten, er zijn uitdagingen maar ook oplossingen.  Er zijn zaken die we mogen afronden en achter ons laten maar dus ook mogelijkheden om een nieuwe richting op te gaan.

Meestal zijn niet alle terreinen van ons leven tegelijk in een overgangsfase. Met ander woorden, als het op een bepaald terrein in ons leven moeilijk is zijn er meestal nog wel andere terreinen in ons leven waar een zekere stabiliteit behouden blijft.  Als er erg veel tegelijk op de helling staat kunnen we in een crisis terecht komen.  Mogelijk hebben we dan gepaste ondersteuning nodig.

​

Aandacht voor de fase waarin we nu zitten

​

In ons proces van groei en verandering heeft elke periode een bepaalde functie.  Ze draagt ons van een stukje verleden naar een stukje toekomst.    

Een fase kan goed, mooi of logisch zijn, maar ook heel vervelend, zelfs traumatisch.  De manier waarop we er mee omgaan bepaalt hoe vruchtbaar die is.  We worden telkens uitgenodigd om te beluisteren wat deze tijd van ons vraagt zodat we er op een gepaste en vruchtbare manier doorheen kunnen gaan en later ook weer afronden.

Aandacht is een sleutelwoord.  Een student die zijn studie verwaarloost zal deze stap niet vlug met succes kunnen afronden.

​

Onze huidige fase in ons geloofsleven bevragen

 

Ook in ons geloofsleven zijn vele fases en processen te herkennen.  Als we nog aan het begin van onze reis met Jezus staan hebben we wellicht nood aan een goede vorming en ondersteuning.  Heel anders kan het zijn als we al een lange staat van dienst hebben in de kerk en nu merken dat er een nieuwe periode lijkt aan te breken. 

Niet bij iedereen hoeft er iets te veranderen of moet het een andere kant op.  We hoeven niet altijd de dingen in vraag te stellen, maar… we moeten ook niet onnadenkend blijven doorhollen als er deuren toe lijken te gaan.  Durf eerlijk de dingen te onderzoeken, ga na wat er in je binnenste leeft.

Is er iets waaruit ik mij voel weggroeien?  Wat is mijn innerlijk aanvoelen?  Is er een conflict tussen mijn innerlijk aanvoelen en mijn rationele gedachten daarover, en vanwaar komt die tegenstrijdigheid?  Zijn er uiterlijke tekenen van mijn lichaam (zoals stressgevoelens) die mijn innerlijk aanvoelen bevestigen? 
Zijn er bepaalde tekenen te merken in wat er naar voor komt bij het bijbellezen, bepaalde woorden, dromen, gebed, Gods spreken,… die een bepaalde richting lijken te openen of te bevestigen? 
Merk ik in dit alles dat er iets mag veranderen?  Kan ik tot het besluit komen dat er iets mag evolueren of dat er een bepaalde fase is die mag worden afgerond? 

Doe je onderzoek in nauw overleg met de Goede Herder zodat er vrede kan groeien.  Soms is het moeilijk om iets helemaal zeker te weten, maar dat wil niet zeggen dat je dan in aarzeling moet blijven steken.  Het is niet verkeerd om proefondervindelijk na te gaan welk spoor zinvol is.  Probeer het voorzichtig en je zal gaandeweg ondervinden of het een goed spoor is of niet.

​

Trouw zijn aan onze fase

​

Als er een bepaalde fase wordt afgesloten dan kunnen daar een hoop gevoelens aan vast hangen.  Wie een kerkgemeenschap verlaat kan een verlieservaring hebben en een rouwproces doormaken.  Het is niet altijd makkelijk om iets achter te laten.  Er mag dus tijd zijn om in het reine te komen met het afsluiten van een voorgaande periode.  Soms was vooral de eindfase heftig, de tijd daarvoor hoeft daarom niet slecht te zijn geweest. 

Gelovigen die om gezonde redenen een kerkgemeenschap verlaten vinden nadien een stuk rust en vreugde omdat er ruimte werd gecreëerd.  Tegelijk kunnen er nog wel veel open vragen zijn over hoe het nu verder moet en dat brengt misschien toch een stuk onzekerheid en onrust met zich mee.

Als we behoefte aan verandering merken is het goed om daar bij stil te staan.  Zijn we al toe aan iets anders, of is er nood aan een bezinningstijd om te onderzoeken welke kant het op kan gaan?  Wie nog in een onderzoeksfase zit kan best nog geen nieuwe zaken opnemen maar zijn of haar aandacht geven aan het komen tot een duidelijker beeld. 

Sommige mensen gaan echt een woestijnperiode in, een droge periode waarin heel veel lijkt stil te vallen of te verdorren.  Bedoeling hiervan is dat er een stuk leegte komt.  Ballast uit het verleden kan wegebben, uitdeinen, worden weggegomd.  Verbondenheid met Vader kan worden aangehaald, versterkt.  Daarna kunnen we opnieuw visie ontvangen om verder te gaan.  Dit is snel gezegd maar het kan een intens (en soms langdurig) proces zijn.  Sinds eeuwen wordt dit proces benoemd als een ‘donkere nacht’.  

Hoe dan ook, als we onszelf losmaken van een kerkgemeenschap gaan we in zekere zin een stukje pionieren.  We leren om ons geloof vorm te geven en te voeden, los van de lokale kerkgemeenschap waar alles voor ons werd voorzien.  We worden hierdoor op termijn zelfstandiger, weerbaarder en standvastiger.  Kwaliteiten die in turbulente tijden van pas kunnen komen. 

Maak gebruik van de tijd en energie die nu vrijkomt en ontdek de vreugde om zelf een weg te zoeken in de brede waaier van accenten die een plaats hebben in Gods Koninkrijk.  Ontdek wat jouw accenten zijn in het leven en in Zijn Koninkrijk.  Beluister jezelf, de omstandigheden en wat Vader daarover te zeggen heeft.  Het is een bron van waaruit we ons leven mogen (bij)sturen.

​

Afrondend

​

Heb je een beeld van de periode waarin je nu zit?  Wat zouden hoofdthema’s kunnen zijn?  Welke sporen kunnen je helpen om te groeien?  Welke deuren kan je beter toe houden?

Schep tijd en ruimte om deze fase op een goede manier te doorlopen.  Het is niet nodig om alles permanent te overdenken, zorg voor afwisseling in je bezigheden.  Maar ontwijk ook niet de kans en je verantwoordelijkheid om je leven in een gepaste richting te sturen.

Tot slot: we hoeven ons niet te verantwoorden tegenover andere gelovigen, we mogen ons in liefde verbinden met onze Goede Herder, zodat we in vrede tot goede keuzes kunnen komen die passen bij onze persoonlijke weg.

​

​

​

​

​